to demonstrate, to evidence, to prove, to substantiate
udowadniać bezpodstawność argumentu: to knock the bottom out of an argumentudowodnić komuś winę: to convictudowodnić przed sądem: to prove to the satisfaction of the courtudowodnić swoje roszczenia: to prove one's claims

to prove, to produce proof, to substantiate, to demonstrate~ alibi - to prove an alibi~ argument dowodami - to substantiate the argument by evidence~ czyjąś winę za pomocą postępowania dowodowego - to prove sb. guilty with evidence~ istnienie długu - to substantiate a debt~ hipotezę - to prove a hypothesis~ komuś winę - to prove sb. to be guilty~ komuś, że nie ma racji - to prove sb. wrong~ można to udowodnić - it is demonstrable~ niewinność - to prove sb.’s innocence~ podstawy reklamacji/roszczenia - to substantiate a claim~ popełnienie przestępstwa - to prove commission of an offence~ prawdziwość testamentu - to substantiate a will~ swoje roszczenia - to prove one’s claims~ szkodę - to prove damages~ winę - to prove guilt~ komuś - to prove sb. guilty~ za pomocą argumentu lub dowodu - to prove by means of argument or evidence~ zarzuty - to substantiate charges~ że prezes ma rację - to prove the president right~ że świadek nie mówi prawdy - to prove that a witness is not telling the truth

zob. udowadniać

demonstrate, prove

UDOWADNIAĆ

to prove

perf prove
(wykazać) show

traceable

substantiate

convict