(Verb) odnosić się do kogoś|czegoś;
vi (belong) należeć
(relate) odnosić się
(be appropriate) być stosownym
(to) należeć (do), odnosić się (do)
vi form. należeć, odnosić się (to sb, to sth - do kogoś, do czegoś)
NALEŻEĆ DO KOGOŚ LUB CZEGOŚ
ODNOSIĆ SIĘ
STOSOWNY: BYĆ STOSOWNYM DLA KOGOŚ LUB CZEGOŚ
należeć
odnosić
stosowny
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
and the earth opened its mouth, and swallowed them up, and their households, and all the men that appertained unto Korah, and all their goods.
A otworzywszy ziemia paszczękę swoję, pożarła je, i domy ich, ze wszystkimi ludźmi, którzy byli przy Korem, i wszystkie majętności ich.
So they, and all that appertained to them, went down alive into Sheol: and the earth closed upon them, and they perished from among the assembly.
I zstąpili oni ze wszystkiem co mieli, żywo do piekła, i okryła je ziemia, i poginęli z pośrodku zgromadzenia.
for to thee doth it appertain; forasmuch as among all the wise men of the nations, and in all their royal estate, there is none like unto thee.
Królu narodów
And next unto them repaired Melatiah the Gibeonite, and Jadon the Meronothite, the men of Gibeon, and of Mizpah, [that appertained] to the throne of the governor beyond the River.
A podle nich poprawiał Melatyjasz Gabaonitczyk, Jadon Meronitczyk, mężowie z Gabaon i z Masfa, aż do stolicy książęcej, z tej strony rzeki.