(Verb) pogrążać w smutku; osamotnić; pozbawić;
bereaved - (Adjective) osierocony, osamotniony, pogrążony w smutku;
bereft - (Adjective) osamotniony, opuszczony;
vt (pt pp bereft [bi`reft, b7-], pp bereaved [bi`ri: vd] ) take away esp. by death) pozbawiać
osierocić
pogrążać w żałobie
pozbawiać, osamotnić
osierocic, pozbawić (w skutek śmierci)
vt pozbawiać, zabierać
pozbawiać
vt pozbawiać (of sth - czegoś)
osierocić, osamotnić
the bereaved - pogrążeni w żałobie
POZBAWIAĆ KOGOŚ CZEGOŚ
WYZUĆ
OSIEROCIĆ
pozbawić, osierocić
pozbawić
zabrać
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
Not sadness, not bereavement.
" Of course, there was also downtime for the bereaved families to talk: with each other, with survivors and with those who had rescued them.
He explains: "When bereavement hits, you can't imagine loving again.
Whatever the problem was in this home, whether bereavement-induced depression, or a failure of personal responsibility, excessive gaming was the symptom, not the disease.