(Verb) oczarować, czarować, urzekać;
vt
1. (put spell on) czarować.
2. (charm) oczarowywać
zaczarować, oczarować
vt czarować
urzekać
URZEC
CZAROWAĆ
OCZAROWAĆ
ZAKLĄĆ
oczarowywać
urzekać
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
The precision of memory in this writing is irresistible; its sensuousness and melancholy bewitching.
Precyzyjność w przywoływaniu wspomnień czyni tę prozę nieodparcie pociągającą, a przemawiająca z niej zmysłowość i melancholia oczarowuje.
O foolish Galatians, who did bewitch you, before whose eyes Jesus Christ was openly set forth crucified?
O głupi Galatowie
You shall not lie here and bewitch the legs of honest people.
Nie będziesz tu leżeć i rzucać uroków na nogi uczciwych ludzi.
It could've been its evil plan to bewitch Biharang from the beginning.
Może to był jego zły plan wymierzony przeciwko Biharang od początku.
Well, that's what happens when you bewitch a man's horse, Miss Eyre.
Tak to jest, gdy rzuci się urok na konia, panno Eyre.